Category: Poems

றியாஸ் குரானா

தெரு

 

இங்கிருந்து தொடங்குகிறது தெரு.

இல்லை, இது தெருவின் நடுவிலோர் இடம்.

அந்த தெருவின் முடிவடைகிற இடம்.

ஒன்று போல் தென்பட்டாலும்,

ஒவ்வொரு இடத்திலும் வெவ்வேறு

பெயர்களாலும், அடையாளங்களாலும்

நீண்டு கொண்டே இருக்கிறது.

எனது தெருவாகத் தொடங்கி

உனது தெருவாக முடிவடைவதுகூட

ஒரு வசதிக்காகத்தான்.

யாருடைய தெருவில் நாம் நிற்கிறோம்?

அதைக் கண்டு பிடிக்கும் போது

அடையாளமொன்றை பெற்றுக் கொள்கிறோம்.

எங்கிருந்து தொடங்குகிறது

இந்தத் தெரு என ஒரு குழந்தை

கேட்கும் போது,

எல்லாமே விளையாட்டாகிவிடுகிறது.

அப்போது, சலிப்பின்றி விளையாடுவதே

எங்கிருந்தும் தொடங்கலாம் என்பதாகும்.

 

இரு துளி வெயில்

 

துளித்துளியாக விழுந்து கொண்டிருக்கிறது வெயில்.

சில துளிகளை எடுத்து வந்து கோப்பைக்குள்

வைத்திருக்கிறேன்.

ஒன்றில் மற்றது கலந்து விடாமல்

தனித்தனியே உருண்டபடி இருக்கின்றன.

இன்னும் சில நாட்களில் ஒலியெழுப்பவும்

பழக்கிவிடுவேன்.

 

நினைவில் இறந்தவர்

 

நினைவை உருட்டிச் செல்கிறது காற்று

மலை உச்சியிலிருந்து

கீழே தள்ளி விடப்பார்க்கிறது

காப்பாற்ற முயற்சிக்கிறேன்

முடியவில்லை

ஆகையால் நினைவை

சோதிக்கிறேன்

அதனுள் எத்தனை யோசம்பவங்கள்

எத்தனையோ மனிதர்கள்

நினைவின் ஒரு மூலையில்

பல கவிஞர்களும் பல எழுத்தாளர்களும்

பரிதவித்தபடி

காப்பாற்ற முடியவில்லை என்பதால்

நான்திட்டமிட்டுக் கொன்றேன்

என்றுயாரும் கருதக்கூடாது

மலையிலிருந்து கீழே

நினைவு விழுந்துவிட்டது

விழும் போது கடைசியாக

எனது காதுகளில் கேட்ட மரண ஓலம்

,,,,,,,,,,,,,,,,,னுடையது.

இனி புதிதாக நினைவுகளை

நீரூற்றி வளர்க்க வேண்டும்.

 

அடுத்ததாக நான்

 

எனக்கு முன் இந்தப்புத்தகத்தை

புரட்டிப் பார்த்து விட்டுச்

சென்றது காற்று

இத்தனை வேகமாக

புத்தகத்தை விட்டு தப்பிச் சென்றது ஏன்

என யோசிக்கிறேன்

இறகொன்றை ஏற்றிச் செல்வதற்கான

நேரம் நெருங்கி விட்டதால்

போயிருக்கவும் வாய்ப்பிருக்கிறது

எதற்கும் புத்தகத்தை

புரட்டிப் பார்க்கலாம்

முதல் அத்தியாயம்

காற்று தப்பிச் சென்ற காதை.

 

செருப்படி சத்தம்
காதைக் கிழித்தது
பொறுக்கவியலாமல்

சத்தம் நின்றதும்
வாசல் வெளியே
ஒரு ஜோடி செருப்பு

பாதங்கள் எங்கேயென
திசையெல்லாம் அலைகையில்
செருப்படி சத்தத்தின் மாறாத ஞாபகம்

திரும்பவும் அறையில் அடைந்தேன்
செருப்படி சத்தம்
மீண்டுமொருமுறை கேட்குமெனும் நம்பிக்கையில்

தலைகளில்லா
முண்டங்கள்
ஒரு படை அமைத்தன
தலைவன்
ஒருவனை நியமிக்க
தலை தேடும் பணியில் இறங்கின
கிடைக்காமல் போன
தலைக்கு பதிலாய்
தலையின் சித்திரம் வரைந்த
பலகையொன்றை
எடுத்து
ஒரு முண்டத்தின் மேல்
ஒட்டி வைத்தவுடன்
அதன் உயரம் பன்மடங்காகி
எடை பல்கிப் பெருகி
அதன் காலடி நிழலின்
சிறு பகுதிக்குள்
மற்ற முண்டங்களெல்லாம் அடங்கின.

மண்டியிட்டு
திட்டில் தலை வைத்து
பார்க்கையில்
ஆழத்தில் போய்விட்ட நீர் மட்டம்
ஈரமிலா தொண்டையில்
சொற்களின் உற்பத்தி முடக்கம்.
வறண்ட கோடைக்கு நடுவே
பெய்த சிறு தூறலின்
ஒற்றைத் துளி
நாக்கை நனைத்தவுடன்
பெருகிய
வெள்ளத்தில்
கிணறு பொங்கி வழிந்தது.

ஒவ்வொரு கனவுகளுக்குள்ளும்

நுழைவதும் வெளிவருவதுமாகவும்

இருந்தேன்.

ஒவ்வொரு கனவிலும்

எண்ணற்ற நிகழ்வுகள்

எல்லா நிகழ்வுகளிலும் நான்!

கனவுகளுக்குள் நான் நுழையவில்லையென்று

பின்னர் தான் தெரிந்தது

என்னைச் சுற்றிலும்

கனவுகள்

ஓடியும் பாய்ந்தும்

சென்று கொண்டிருக்கின்றன

நான் பாய்ந்து செல்லும்

கனவுகளை நோக்கும் சாட்சியாக மட்டும்

நின்று கொண்டிருக்கிறேன்.

தீனீ போட்டு கட்டுப்படியாகாமல்
விரட்டப்பட்ட நோஞ்சான் பசுக்கள்
தெருக்களில் திரிந்தன
வெள்ளைப் பசு
முள்மரங்களை
சுவாசம் பிடித்த படி நின்றது
மஞ்சள் பசு
சாலையோரங்களில் போடப்பட்ட
கற்குவியற்களை நாவினால் தொடுகிறது.
வெள்ளைப்பசுவின்
இளங்கன்று
பிளாஸ்டிக் குப்பைகளை
ஆர்வத்துடன் நோக்குகிறது
மாலை வீடு திரும்பாத
பசுக்களைத்
தேடி வந்த உரிமையாளன்
மயங்கிக் தெருவில் கிடந்த பசுக்களை
லாரியில் ஏற்றி வீட்டுக்கெடுத்து செல்கிறான்.

இப்போதெலாம்
பசுக்கள் வீதிகளில் அலைவதில்லை
நவநாகரீக கோசாலையில்
சுகமாய்க் காலங் கழிக்கின்றன
காசு கொடுத்து
பசுக்களுக்கு உணவூட்டிச் செல்கின்றனர் வாடிக்கையாளர்கள்
இன்னுமொரு கிளை திறப்பதற்காக
உரிமையாளன்
கிராமத்திலிருந்து
மேலும் பசுக்களை
நகருக்கு அழைத்து வருகிறான்.

பட்டுப்போன மரமொன்று
பரம சிவன் போல் தெரிந்தது
உயரமான மரத்தின்
இரு புறத்திலும்
இரு கரங்களென
பெருங்கிளைகள்
மேல் நோக்கி வளைந்த
இடப்புற கிளையின்
இறுதியில் பிரிந்துயர்ந்திருக்கும்
திரிசூலக் கிளைகள்
முன் நோக்கி வளைந்து
கண்ணில் படா தண்டத்தின் பிரிவில்
தொங்கும் கையென
வலப்புறக் கிளை
தண்டின் உச்சியில்
உருண்டைச் சிரத்தை நினைவு படுத்தும்
கொத்தான கிளைகள்
பறவைகள் காலி செய்துவிட்டுப் போன
கூடுகள்
சிரப்பாகத்திற்குக் கீழ்
சுற்றியிருந்தது ஒரு கொம்பு வீரியன்
சிவனே என்று
இருந்த மரத்தின் தலையில்
ஆகாய கங்கை வந்தமர்ந்து
கூடுகளில்
நீர் நிரம்பி வழிந்து
வேர்களை ஈரப்படுத்தவும்….
மரமெங்கும்
இலைகள் துளிர்த்தன
சிவனுருவை இழந்தது சிவமரம்
மரத்தடியில்
யானை வடிவத்தில்
கல்லொன்று முளைத்தது
அழகு மயிலொன்று
அன்றாடம் புழங்கியது
புதருக்குள்
குடிபெயர்ந்த கொம்பு வீரியன்
மறைவில் நின்று
தினமும் மயிலை பார்த்தது