இஸ்லாத்தின் மையமும் முஸ்லிம்களின் முதன்மையான அக்கறையும் கடவுள் நம்பிக்கை. கடவுள் ஒருமை (“தவ்ஹித்”) எனும் அடிப்படையில் நிறுவப்பட்டது இஸ்லாமிய நம்பிக்கை. கடவுளின் முழுமையான ஒருமை மற்றும் ஆழ்நிலை பற்றிய இந்த நம்பிக்கை இஸ்லாமிய பிரகடனத்தில் வெளிப்படுத்தப்படுகிறது – “அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு கடவுள் இல்லை, முஹம்மது அல்லாஹ்வின் தூதர்”
நம்பிக்கைப் பிரகடனத்திற்கு மேலதிகமாக, இஸ்லாமிய நம்பிக்கை குர்ஆனின் தெய்வீக வெளிப்பாட்டையும் அடிப்படையாகக் கொண்டது. முஹம்மது நபிக்கு கேப்ரியல் தேவதை மூலம் வெளிப்படுத்தப்பட்ட கடவுளின் வார்த்தை இது.
பிரார்த்தனை, தொண்டு, உண்ணாவிரதம் மற்றும் ஹஜ் யாத்திரை ஆகியவை இஸ்லாமிய நம்பிக்கையின் மைய நடைமுறைகள். இவையும் கடவுளை வணங்குவதையும் அவருடைய கட்டளைகளை நிறைவேற்றுவதையும் நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளன.
ஒட்டுமொத்தமாக, கடவுள் நம்பிக்கை மற்றும் அவரது விருப்பத்திற்கு அடிபணிதல் இஸ்லாமிய நம்பிக்கையின் அடித்தளம் மற்றும் முஸ்லீம் அடையாளம்.
நண்பர் Kollu Nadeem கீழ்க்கண்ட வசனத்தை இன்று மதியம் வாட்ஸப்பில் அனுப்பியிருந்தார்.
“(நபியே!) நீர் கூறும்: உங்களுடைய தந்தைமார்களும், உங்களுடைய பிள்ளைகளும், உங்களுடைய சகோதரர்களும், உங்களுடைய மனைவிமார்களும், உங்களுடைய குடும்பத்தார்களும், நீங்கள் திரட்டிய செல்வங்களும், நஷ்டம் (எங்கே) ஏற்பட்டு விடுமோ என்று நீங்கள் அஞ்சுகின்ற (உங்கள்) வியாபாரமும், நீங்கள் விருப்பத்துடன் வசிக்கும் வீடுகளும், அல்லாஹ்வையும் அவன் தூதரையும், அவனுடைய வழியில் அறப்போர் புரிவதையும் விட உங்களுக்கு பிரியமானவையாக இருக்குமானால், அல்லாஹ் அவனுடைய கட்டளையை (வேதனையை)க் கொண்டுவருவதை எதிர்பார்த்து இருங்கள்.
(9:24)
கடவுள் மைய நம்பிக்கை வழி விளைந்த கடவுள் மீதான அன்பு – இதை மட்டுமே செயல்முறையாக வைத்து ஆசாரங்களை சமூக இறுக்கங்களை கலாசாரங்களை மீறும் தத்துவ முறையே சூஃபித்துவம்.
13 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ஒரு புகழ்பெற்ற பாரசீக கவிஞர், ஆன்மீகவாதி, சூஃபி ரூமி. இஸ்லாமிய வரலாற்றில் மிகப்பெரிய ஆன்மீக குருக்களில் ஒருவராக பரவலாகக் கருதப்படுகிறார். அவருடைய கவிதைகள் – இஸ்லாமியக் கொள்கைகள் மற்றும் போதனைகள், குறிப்பாக சூஃபித்துவம் – ஆகியவற்றால் செறிவூட்டப்பட்டவை.
ரூமியின் கவிதையின் மையக் கருப்பொருள்களில் ஒன்று தெய்வீக அன்பின் கருத்து. இது கடவுளின் அன்பு மற்றும் கருணை மீதான இஸ்லாமிய நம்பிக்கையில் வேரூன்றியுள்ளது. அவரது பல கவிதைகளில், ரூமி கடவுளை அன்பான மற்றும் இரக்கமுள்ள சக்தியாக சித்தரிக்கிறார், அது படைப்பின் அனைத்து அம்சங்களிலும் உள்ளது என்றும் கூறுகிறார். பிரார்த்தனை, தியானம் மற்றும் சேவைச் செயல்கள் மூலம் கடவுளுடன் தனிப்பட்ட உறவை வளர்ப்பதன் முக்கியத்துவத்தையும் அவர் வலியுறுத்துகிறார்.
ரூமியின் கவிதையில் உள்ள மற்றொரு முக்கியமான கொள்கை கடவுள் ஒருமை பற்றிய இஸ்லாமிய நம்பிக்கையின் மையமாகும். ரூமி எல்லாமும் ஒன்றோடொன்று இணைந்திருப்பதையும் கடவுளில் உள்ள அனைத்து படைப்புகளின் இறுதி ஒற்றுமையையும் பற்றி அடிக்கடி பேசுகிறார். இந்த ஒற்றுமையின் ஆழமான விழிப்புணர்வை அடைவதற்காக, பொருள் உலகின் பற்றை மற்றும் மாயைகளை கடந்து செல்வதன் முக்கியத்துவத்தையும் அவர் வலியுறுத்துகிறார்.
ரூமியின் கவிதைகள் இஸ்லாமியக் கொள்கையான பணிவு மற்றும் கடவுளின் எல்லையற்ற சக்தி மற்றும் ஞானத்தின் முகத்தில் ஒருவரின் சொந்த வரம்புகளை அங்கீகரிப்பதன் முக்கியத்துவத்தையும் பிரதிபலிக்கிறது. ஒருவருடைய சொந்த விருப்பங்களையும் வெறுப்புகளையும் கடவுளின் சித்தத்திற்கு ஒப்புக்கொடுக்க வேண்டியதன் அவசியத்தைப் பற்றி அவர் அடிக்கடி பேசுகிறார்,
ஒட்டுமொத்தமாக, ரூமியின் கவிதைகள் இஸ்லாமிய கொள்கைகள் மற்றும் போதனைகளில் ஆழமாக வேரூன்றியுள்ளது. இஸ்லாமிய பாரம்பரியத்தின் ஆழமான ஆன்மீக நுண்ணுணர்வைப் பிரதிபலிக்கிறது.
சுய-உதவிப் புத்தகங்களின் அணுகுமுறையுடன் “செக்யூலர் ஃபீல்” தொனிக்கும் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்புகளில் இஸ்லாம் தோலுரிக்கப்பட்டு சில ரூமி கவிதைகள் தட்டையான வாசிப்பாக அமைகின்றன. (அதனாலேயே ரூமி மேற்கோள் எதையும் இக்குறிப்பில் சேர்க்கவில்லை.)
இலைகள், மலர்கள், மரங்கள் 