கோன்யா

நீல நிற மினார்கள்

என்னை அழைக்கும்

அந்த கட்டிடத்தின் கைகள்

காபிக்கடைகள்

தொங்கும் கபாப்கள்

ஜலசந்தியின் விஸ்தாரம்

நகரும் மனபிம்பங்கள்

இனிப்பு வகைகளுடன் போட்டியிடும்

நெடும் வரலாற்றின் வாசனை

மயக்கமுற்றோர் போல

நேர்த்தியாய்ச் சுழலும் டெர்வீஷ்கள்

தூரத்தில் தெரியும்

அந்தக் கல்லறை

பல ஆண்டுகளாய்

அழைக்கும் மௌனத்தின் சத்தம்

என் காதில் இரைகிறது